همهی ما وقتی که ازدواج کردیم و امضامون توی عقد نامه ثبت شد، به دنبال رابطهای صمیمی، حال خوب، مهر و محبت و آرامش بودیم. اوایل ازدواج زن و شوهر همه لایههای احساسی خودشون رو به روی هم باز و ارتباط عمیق عاطفی، جسمی و روحی با هم برقرار میکنن. اما تو خیلی از ازدواجها این دوره عاشقی خیلی زود کمرنگ میشه و صمیمت زوجین از بین میره. همین میشه نقطه شروع دعواها کم کم، شروع به محکوم کردن هم دیگه میکنن و اینقدر تو این محکوم کردن غرق میشن که صمیمیت رو گم میکنن.
اصلا تعریف صمیمیت چیه؟
به نقل از کتاب پنج نشانهی خانواده سرشار از عشق، صمیمیت یعنی «دو نفر درون خود را به روی یکدیگر باز میکنند. صمیمیت یعنی ورود عاطفی، فکری، اجتماعی، فیزیکی و معنوی به زندگی یکدیگر. صمیمیت یعنی ارتباط و اتصال در عمیقترین سطح ممکن به همهی حوزههای زندگی.»
چه عاملی باعث کمرنگ شدن صمیمیت زوجین میشه؟
از بین رفتن صمیمیت زوجین، مثل پایین اومدن از طبقههای یه ساختمون با آسانسور نیست که یهو اتفاق بیفته اتفاقا مثل پایین رفتن از پله میمونه و قدم به قدمه.
و اولین چیزی که باعث میشه ما پلههای صمیمیت رو قدم به قدم پایین بیایم و به از بین رفتنش نزدیک بشیم، بحث و صحبت نکردن در مورد احساساته. این صحبت نکردن میتونه به این دلایل باشه:
- نسبت به احساساتمون آگاهی نداریم.
- از اینکه همسرمون احساساتمون رو درک نکنه میترسیم.
- باور داریم که احساسهایی مثل افسردگی، خشم و ترس، احساسات صحیحی نیستن و آدمهای خوب نباید چنین احساسایی داشته باشن.
- تمایلی به درگیر کردن همسرمون با مسائل عاطفیمون نداره.
به نقل از کتاب پنج نشانهی خانوادهی سرشار از عشق، یه رابطهی نزیک و صمیمی 5 عنصر داره
- سخن گفتن از احساسات (صمیمیت عاطفی)
صحبت کردن از احساسات باعث میشه که به همسرتون اجازهی ورود به جهانِ احساساتتون رو بدین. البته این زمانی اتفاق میفته که همسر من احساساتم رو درک کنه و سعی در تغییر دادن اون نداشته باشه و متقابلا من هم در برابر احساسات همسرم همین رفتار رو داشته باشم. احساس امنیت از اینکه قرار نیست به خاطر احساساتمون شرمگین یا محکوم بشیم باعث میشه بتونیم خیلی راحت دربارهی احساساتمون حرف بزنیم.
- بیان افکار (درک صمیمیت فکری)
ذهن همهی ما با انواع مسائل و فکرها و دغدغهها پرشده. ما باید برای رسیدن به صمیمیت، بخشی از این افکار رو به صورت انتخابی برای همسرمون بیان کنیم. در واقع این فکرها نشون دهندهی چیزاییه که در طول روز ذهن شما رو به خودش مشغول کرده و بیان اونها باعث ارتباط برقرار کردن ذهن شما با ذهن همسرتون میشه و صمیمیت بینتون رو افزایش میده.
- وقت گذروندن و صحبت از اتفاقاتی که در نبود همدیگه افتاده (صمیمیت اجتماعی)
بیشتر زندگی ما رو اتفاقاتی که در طول روز در ارتباط دیگران برامون رخ میده، تشکیل میدن و صمیمیت اجتماعی یعنی اینکه با همسرمون وقت بگذرونیم و دربارهی این اتفاقها صحبت کنیم. البته صمیمیت اجتماعی بُعد دیگهای هم داره و اون انجام فعالیتهای مشترک با همسرمونه. چون انجام فعالیتهای مشترک باعث ساختن خاطراتی میشه که از اونها به عنوان بهترین لحظههای زندگی یاد میکنیم.
- گشودن دل و جان به روی هم (صمیمیت معنوی)
هر کدوم از ما درک متفاوتی از مسائل معنوی داریم و باید سعی کنیم تو این زمینه به درک متقابلی برسیم. برای تقویت این صمیمیت علاوه بر ارتباط کلامی، تجربههای مشترک مثل شرکت در مراسمهای مذهبی به همراه همسر هم تاثیر بسزایی داره و صمیمیت زوجین رو افزایش میده.
- بخشیدن جسم به یکدیگر
زن و مرد از راههای متفاوتی به صمیمیت جنسی میرسن. مردها روی وجه جسمانیِ صمیمیت جنسی تاکید دارن و زنها روی وجه عاطفیِ صمیمیت جنسی تاکید دارن. مرد باید مراقب نیازهای عاطفی همسرش باشد و زن باید نیاز جسمی شوهرش رو درک کنه و هردوی اونها باید این تجربه رو تبدیل به نشونهای برای ابراز محبت به همدیگه کنن.
تاثیر صمیمیت زوجین بر عشق و امنیت خانواده
- وقتی صمیمیت زوجین افزایش پیدا میکنه، احساس امنیت و ثبات تو خانواده زیاد میشه. این محیط امن فضا رو برای رشد و تکامل بهتر بچهها فراهم میکنه.
- وقتی زن و شوهر با هم ارتباط خوبی داشته باشن، فضای شاد و رضایت بخش به خونه حاکم میشه و این حال خوب به تک تک اعضای خانواده منتقل میشه.
- وقتی زن و شوهر صمیمیت خوبی با هم داشته باشن یعنی تونستن به خوبی مهارتهای ارتباطی رو در خودشون تقویت کنن و همین موضوع باعث میشه تا فرزندان اون خانواده خوب صحبت کردن، درست گوش دادن و پیدا کردن راه حل برای مشکلات رو یاد بگیرن.
- صمیمیت زوجین باعث میشه اونها پشتیبان عاطفی همدیگه باشن و با این حمایت استرس و اضطراب همدیگه رو کاهش بدن.
جمع بندی و سخن پایانی
صمیمیت زوجین نقش مهمی در ایجاد خانوادهای سرشار از عشق و امنیت داره. در ابتدای ازدواج، زوجها ارتباط عمیق عاطفی، جسمی و روحی برقرار میکنن، اما این صمیمیت ممکنه با گذر زمان کمرنگ بشه. عواملی مانند عدم آگاهی از احساسات، ترس از درک نشدن و باورهای غلط درباره احساسات منفی میتونه باعث کاهش صمیمیت بشه.
برای حفظ صمیمیت، زوجین باید در پنج حوزه اصلی تلاش کنن.
- صمیمیت فکری: بیان افکار و دغدغهها.
- صمیمیت عاطفی: صحبت درباره احساسات و درک متقابل.
- صمیمیت اجتماعی: وقت گذراندن با یکدیگر و انجام فعالیتهای مشترک.
- صمیمیت جنسی: درک و پاسخ به نیازهای جسمی و عاطفی یکدیگر.
- صمیمیت معنوی: به اشتراک گذاشتن باورها و تجربههای معنوی.
حفظ و تقویت این جنبهها موجب افزایش امنیت و ثبات خانواده، تقویت مهارتهای ارتباطی، کاهش استرس و اضطراب و ایجاد یک محیط شاد و حمایتگر میشه که به رشد و تکامل بهتر فرزندان کمک میکنه.