مشاهده دعواها و درگیری‌های پدر و مادر توسط کودکان میتونه تاثیرات عمیق و بلندمدتی روی سلامت روانی و عاطفی اون‌ها داشته باشه. کودکانی که دعواها و درگیری‌های پدر و مادرشون رو دائما میبینن، با مشکلات زیادی روبه‌رو میشن. از اونجایی که محیط خانواده نقش اساسی تو شکل‌گیری شخصیت و رفتارهای کودکان داره، مدیریت درست این موقعیت‌ها خیلی مهمه. حالا میخوایم تاثیرات دعوای والدین بر کودکان رو بررسی کنیم.
تاثیرات دعوای والدین بر کودکان
تاثیرات عاطفی و روانی:
- مشاهده دعواها و درگیری‌های مداوم بین زن و شوهر میتونه باعث اضطراب و استرس شدید در کودکان بشه و در جریان این دعواها اون‌ها ممکنه احساس ناامنی و بی‌پناهی کنن.
- تنش‌های مداوم تو خونه، میتونه منجر به ایجاد احساس غم و افسردگی بشه.
- بعضی از کودکان ممکنه احساس کنن که به نوعی مسئول دعواها و مشکلات والدینشونن و این باعث میشه اون‌ها احساس گناه و بی‌ارزشی داشته باشن.
- محیط پر تنش میتونه اعتماد به نفس و عزت نفس کودکان رو کم کنه، چون اون‌ها احساس میکنن که توانایی کنترل یا تغییر شرایط رو ندارن.
تاثیرات رفتاری و اجتماعی:
- کودکان رفتارهای پرخاشگرانه رو از والدینشون الگوبرداری و تو روابطشون با دیگران از این رفتارها استفاده میکنن.
- اضطراب و استرس ناشی از درگیری‌های خانوادگی، تمرکز و عملکرد تحصیلی کودکان رو تحت تأثیر قرار میده.
- کودکان از دوستان و فعالیت‌های اجتماعی‌شون کناره‌گیری میکنن چون از اینکه کسی از مشکلات خانوادگی‌شون باخبر بشه خجالت میکشن.
- مشاهده مداوم دعواها باعث بروز اختلالات رفتاری مثل نافرمانی، اضطراب اجتماعی و مشکلات خواب میشه.
تاثیرات بلندمدت بر روابط آینده
- کودکان الگوهای نادرستی از نحوه برخورد با تعارضات و مشکلات در روابطشون یاد میگیرن و در آینده تو روابط خودشون با مشکلات مشابه روبرو میشن.
- کم‌شدن اعتماد به دیگران و مشکلات در ایجاد روابط عاطفی سالم یکی دیگه از تاثیرات دعوای والدین بر کودکان هستش.
- تجربه تنش‌ها و دعواهای والدین میتونه باعث ترس از تعهد و ازدواج در آینده بشه.
بیشتر بخونید: روش های درست ابراز خشم
اگه جلوی بچه‌ها دعوا کردیم، باید چه اقداماتی انجام بدیم؟
آروم کردن فضا:
اول آرامش خودتون رو حفظ و سعی کنین به یه وضعیت ذهنی و عاطفی آروم برسین تا بتونین به‌طور منطقی و حمایتی با کودکتون برخورد کنین.
گفتگو با کودکان:
به کودکتون بگین که دعوا و برخورد تندی که داشتین اشتباه بوده. این پذیرش اشتباه از سمت شما میتونه این پیام رو به کودکتون برسونه که همه ممکنه اشتباه کنن، چیزی که مهمه اینه که دنبال راه‌حل باشن. بعد هم به زبان ساده و مناسب با سن کودک، بهش توضیح بدین که چه اتفاقی افتاده و چرا. مثلا بگین: «بعضی وقت‌ها ما هم ممکنه خیلی اذیت بشیم و دعوا کنیم، ولی سعی میکنیم مشکلاتمون رو حل کنیم.»
به کودکتون این اطمینان رو بدین که اون مسئول دعواهای شما نیست و این یه موضوعیه بین بزرگترها. بهش بگین که اون همچنان براتون خیلی عزیز و دوست‌داشتنیه و مامان و بابا هم هنوز همدیگه رو دوست دارن و قرار نیست اتفاق بدی بیفته.
در آخر هم به کودکتون توضیح بدین که دارین تلاشتون رو برای حل مشکل میکنین. اینکار میتونه به اون یاد بده که چطوری باید مشکلاتش رو حل کنه.
نشون دادن رفتارهای سازنده:
در حضور کودکتون، آشتی کنین و نشون بدین که میتونین با آرامش مشکلاتتون رو حل کنین. خیلی مهمه که نشون بدین چطوری احساساتتون رو مدیریت و از تکنیک‌های مثبت برای کنترل خشم و استرس استفاده میکنین.
بیشتر بخونید: مدیریت فضای مجازی در خانواده و برای فرزندان
ایجاد محیط حمایتی:
بعد از دعوا، سعی کنین با کودکتون فعالیت‌های مثبت و آرامش‌بخش انجام بدین تا فضای مثبت و آرومی ایجاد بشه. بازی، مطالعه یا گفتگوهای صمیمی میتونه به بهبود حال کودکتون کمک کنه. در واقع شما با زمان گذاشتن بیشتر برای کودکتون، احساس امنیت و محبت بیشتری رو بهش منتقل میکنین.
ما به عنوان پدر و مادر درقبال بچه‌هامون و حال روحی اون‌ها مسئولیم و باید از تاثیرات دعوای والدین بر کودکان آگاه باشیم. به دلیل اثرات مخربی که این دعواها روی بچه‌ها داره، باید تمام تلاشمون رو برای جلوگیری از درگیری بچه‌ها با تنش‌های پدر و مادرکنیم و اگر زمانی پیش اومد که بچه‌ها هم درگیر شدن حتما اقدامات درست رو انجام بدیم تا کمترین آسیب به بچه‌ها وارد بشه.