اصلا چرا ازدواج کردیم؟

برای ازدواج باید یه فلسفه تعیین کرد. باید با خودمان چرتکه بیندازیم و دو تا یکی کنیم که واقعا قصدمان از این رابطه و این تعهد جدی چیست؟

چرا میخواهیم ازدواج کنیم؟ حرف مردم، روال اجتماع، پیدا کردن یک خواستگار خوب، تمام شدن درس و بی برنامگی؟

چرا به این ازدواج ادامه می دهیم یا اصلا آیا به دلیل درستی است اگر می خواهیم طلاق بگیریم؟؟؟

جالب است بدانید اگر فلسفه ازدواج برایمان روشن شود خیلی از مشکلاتمان حل می شود.

ما آدم ها ازدواج می کنیم تا لباس هم باشیم. تا باعث پیشرفت هم شویم. به هم آرامش دهیم و یار و یاور تاریکی و تنهایی باشیم.

اگر هدف را پیشرفت و القا حس مثبت بهم بگذاریم خیلی از کارها را نمی کنیم. مثلا صبح تا شب انتقاد کردن و گیر دادن آیا لازمه کمال است؟ آیا به همسرمان حس خوب می دهد؟ حس اینکه لباسش هستیم و بدی هایش را می پوشانیم؟

اگر ازدواج کمال باشد آیا باز هم مدام دعوا می کنیم و از حق و حقوقمان حرف می زنیم؟

هدف ازدواج را جدی بگیرید:

با هم به کمال رسیدن